1. پارچه نخی
پارچه نخی یک اصطلاح کلی برای انواع پارچه های نخی است. بیشتر برای ساخت لباس، لباس های روزمره، لباس زیر و پیراهن استفاده می شود. از مزایای آن می توان به گرمی، ملایمی، نزدیکی به پوست، جذب آب خوب و نفوذپذیری خوب هوا اشاره کرد. ایرادات آن انقباض آسان، چین خوردگی و قلم بزرگی نیست اما از نظر ظاهری زیباست. هنگام پوشیدن آن باید مرتب اتو شود.
2. پارچه کتان
با توجه به مواد اولیه الیاف کنف، پارچه های کنفی به رامی، کتان و جوت تقسیم می شوند. جزء اصلی، علاوه بر پکتین، چربی و لیگنین، سلولز است. ترکیب آن با الیاف پنبه سازگار است، بنابراین الیاف کنف دارای برخی ویژگی های مشابه الیاف پنبه است، مانند ترس از اسید، عدم ترس از قلیایی و جذب آب عالی.
3. پارچه ابریشمی
ابریشم یک اصطلاح جمعی برای انواع ابریشم بافته شده از ابریشم است. مانند پنبه، انواع مختلف و شخصیت های متفاوت دارد. می توان از آن برای ساخت انواع لباس مخصوصا لباس زنانه استفاده کرد. مزایای آن نازک، مناسب، نرم، صاف، تنفس، رنگارنگ، براق، ظریف و راحت برای پوشیدن است. از معایب آن چروک شدن آسان، جذب آسان، عدم استحکام کافی و محو شدن سریع است.
4. پارچه پشمی
به پارچه پشمی پشم نیز گفته می شود که یک اصطلاح کلی برای منسوجات بافته شده از انواع پشم و پشم پشم است. به طور کلی برای ساخت لباس های قابل اعتماد و گران قیمت مانند لباس شب، کت و شلوار و کت های بلند استفاده می شود.
این پارچه از پوست حیوانات برنزه شده است. این عمدتا برای ساخت مد و لباس های زمستانی استفاده می شود. می توان آن را به دو دسته تقسیم کرد: یکی چرم، یعنی محصولات چرمی که دچار رنگ پریدگی شده اند. دوم خز، یعنی محصولات چرمی با کمربند چرمی و کرک که حل شده است.
5. پارچه فیبر شیمیایی
پارچه الیاف شیمیایی مخفف فیبر شیمیایی است. این محصول نساجی از الیاف شیمیایی ساخته شده از ترکیبات پلیمری است. معمولاً به دو دسته تقسیم می شود: الیاف مصنوعی و الیاف مصنوعی.
6. پارچه ترکیبی
پارچه ترکیبی پارچه ای است که از اختلاط الیاف طبیعی و الیاف شیمیایی به نسبت معینی به دست می آید. می توان از آن برای ساخت انواع لباس استفاده کرد. مزیت آن این است که مزایای پنبه، کنف، ابریشم، پشم و الیاف شیمیایی را جذب می کند، بنابراین بسیار محبوب است.